„Zbawiciel nasz podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak umiłowanej Oblubienicy – Kościołowi powierzyć pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania: sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa” (KKK 1323)
Dwie praktyki udzielania Komunii Świętej[1]
- Na rękę – najstarsza praktyka, istniejąca w Kościele do około VIII wieku. Gest przyjęty z obrzędów ostatniej wieczerzy paschalnej – posłużył się nim Chrystus, gdy podczas ostatniej wieczerzy podał Apostołom swe eucharystyczne Ciało do rąk.
- Do ust – młodszy bardziej rozpowszechniony sposób. Praktykowany powszechnie od IX wieku. Pojawił się wraz wprowadzeniem do liturgii mszalnej chleba niekwaszonego.
Komunia Święta na rękę
- Zachować odpowiednia postawę i ułożenie rąk.
- Przyjmować na lewą dłoń podtrzymywaną przez prawą, a następnie stojąc przed kapłanem, prawą ręką włożyć Hostię do ust.
- W żadnym wypadku nie wolno odchodzić z Hostią na dłoni od ołtarza.
Komunia Święta do usta
- Zachować odpowiednia postawę;
- Przyjmować na język, wysunięty delikatnie i ułożony na uchylonych ustach.
Zgoda na możliwość przyjmowania Komunii Świętej na rękę nie zmienia faktu, że Episkopat Polski
w 2005 roku uznał, iż podstawowym sposobem pozostaje przyjmowanie Komunii Świętej wprost do ust. Jeżeli jednak ktoś gestem wyciągniętej dłoni prosi o Komunie na rękę, należy mu Jej w taki sposób udzielić (Komunikat z 331 zebrania plenarnego KEP,5)
Istotą naszej religijności jest jednoczenie się w Komunii Świętej z Chrystusem.
To zjednoczenie staje się nasza siłą, źródłem wszelkiego dobra i drogą do zbawienia. Umacnia nas, nasze rodziny i wprowadza miłość do naszej codzienności.
Owoce
Pierwszym owocem przyjmowania Eucharystii jest głębokie zjednoczenie z Jezusem Chrystusem,
[1] ks. Leszek Smoliński. Wielka tajemnica wiary. Eucharystia daje życie. Kraków 2019.
Pierwsza Komunia Święta i Jej uroczyste przyjęcie
Kochani Rodzice!
Wasze dziecko przygotowuje się w tym roku szkolnym do przyjęcia sakramentów pokuty i Eucharystii. Jest to zdanie piękne i trudne zarazem, wymagające zaangażowania i współpracy Waszej, katechetów i duszpasterzy. W gronie odpowiedzialnych za katechizację, zostaje przydzielone Wam, Rodzicom, specjalne miejsce. Jesteście pierwszymi i głównymi wychowawcami swoich dzieci oraz pierwszymi i głównymi wychowawcami swoich dzieci i pierwszymi głosicielami wiary, a Wasze działania są niezastąpione. Dobrze się składa, że w polskiej rodzinie, w tym wielkim wydarzeniu biorą udział także rodzice chrzestni i krewni, przez co jest to wielkie święto całej rodziny. Dlatego prosimy byście przeżyli dobrze czas, który daruje Wam Boża Opatrzność.
W tym przygotowaniu od Was, Rodziców, Chrzestnych, Dziadków, pierwszych katechetów, tak wiele zależy. Wy jesteście świadkami Chrystusa, Wy jesteście świadkami tego świata, do którego prowadzicie Wasze dzieci. Dlatego najpierw trzeba nam się skupić na odnowie życia modlitewnego, na pogłębianiu uczestnictwa w Eucharystii. Tego bowiem domaga się autentyczne życie z Chrystusem, którego przyjmujemy w Komunii świętej i do którego chcecie prowadzić wasze dzieci. Wasza działalność katechetyczna, w pierwszym etapie życia dzieci wyraża się w tworzeniu atmosfery miłości i wiary wobec nich, przez co uświadamiają sobie one bliskość Jezusa.
Następnym etapem katechizacji jest wyjaśnienie religijnego sensu świąt kościelnych lub rodzinnych oraz komentowanie katechezy, którą dzieci otrzymują w szkole lub innych miejscach katechizacji. Wśród korzyści płynących z przekazu katechezy w rodzinach, warto podkreślić przebudzenie zmysłu religijnego u dzieci, pierwsze kroki w modlitwie, wychowanie sumienia i formację do miłości. Wśród zalet katechezy rodzinnej podkreślane jest także wzajemne ubogacanie się wszystkich członów rodziny – bo w tak nawiązanym dialogu katechetycznym każdy bierze i daje. Istota przygotowania na wielki Dzień Jezusa w życiu Waszego dziecka, związana jest z pogłębieniem jego wiary, uczeniem miłości Boga i bliźniego, i kształtowaniem ewangelicznej postawy w życiu. Sprawy zewnętrzne, choć ważne, są jednak na drugim miejscu.
W naszej parafii tradycyjnie:
- Uroczystość I Komunii Świętej ma miejsce w drugą niedzielę maja.
- Uroczystość Rocznica I Komunii Świętej ma miejsce w trzecią niedzielę maja.
Instrukcja o przygotowaniu do sakramentów świętych:
Pokuty i Eucharystii oraz Bierzmowania mówi:
„Uczniowie przystępują do sakramentów świętych w parafiach gdzie mieszkają, a nie gdzie się uczą. Osobą, która wyłącznie może dopuścić dziecko do przystąpienia do sakramentów świętych jest ksiądz proboszcz danej parafii, on tez może dać zgodę na przyjęcie tychże sakramentów w innej parafii. Takiego prawa nie ma natomiast katecheta. Może tylko poinformować księdza proboszcza miejsca zamieszkania ucznia o wynikach opanowania przez niego wiedzy religijnej oraz o jego zachowaniu i frekwencji na katechezie”.
Kuria Metropolitalna Wrocławska Wydział Katechetyczny
KONFERENCJA KSIĘŻY DZIEKANÓW – 7 II 2002 r.
KOMUNIKATY WYDZIAŁU KATECHETYCZNEGO
Przygotowanie do sakramentów świętych : Pokuty, Eucharystii i Bierzmowania
K.P.K., kan. 777, w punkcie 2 stwierdza : ”Proboszcz ma w szczególny sposób troszczyć się (…) aby dzieci, przez nauczanie katechetyczne (…) właściwie zostały przygotowane do pierwszego przyjęcia sakramentów pokuty i Najświętszej Eucharystii oraz bierzmowania”.
”Dyrektorium Katechetyczne Kościoła Katolickiego w Polsce” – dokument Konferencji Episkopatu Polski z 2001 r. – w numerze 107 wskazując na parafię jako uprzywilejowane miejsce dla katechezy przygotowującej do przyjmowania sakramentów świętych jednoznacznie stwierdza, że parafia zamieszkania jest właściwym środowiskiem formacji dzieci i młodzieży, a nie parafia na terenie której znajduje się szkoła.
Wydział Katechetyczny przypomina powyższe pouczenia dokumentów kościelnych, gdyż z przejściem katechezy do szkoły w niektórych parafiach nastąpiło poluzowanie dyscypliny w sprawach odpowiedzialności za sakramenty inicjacji chrześcijańskiej. Przejawia się to m. innymi w tym, że:
- Dzieci przystępują do sakramentów w parafiach, gdzie się uczą, a nie gdzie mieszkają.
- Są księża proboszczowie, którzy dają na to przyzwolenie.
- Są parafie, w których nie księża proboszczowie decydują o przystąpieniu swoich parafian do Sakramentów Świętych, ale inicjatywę w tym względzie oddali w ręce katechetów. Tymczasem katecheci tylko przygotowują w ramach nauki religii do tychże sakramentów i o wynikach tego przygotowania poświadczają wobec Księdza Proboszcz, zwłaszcza w sytuacjach spornych.
- Decyzja o dopuszczeniu uczniów do sakramentów zawsze należy do Księdza Proboszcza w parafii zamieszkania.
- Są parafie, w których brakuje bezpośredniego przygotowania dzieci i młodzieży do przyjęcia sakramentów w ramach katechezy prowadzonej w parafii. Jeśli takie przygotowanie jest, to ogranicza się do spraw czysto technicznych i porządkowych. Tymczasem istota sprawy polega na tym, że katecheza w parafii powinna posiadać najczęściej formę nabożeństwa liturgicznego (celebracji) i ukazywać poszczególne sakramenty Kościoła oraz wynikające z nich zadania młodych w Kościele. Tematykę katechezy inicjacyjnej w parafii dla szkoły podstawowej, gimnazjum i szkół ponad gimnazjalnych podaje ”Program nauczania religii” – dokument Komisji Wychowania Katolickiego i Konferencji Episkopatu Polski z 2001 roku, s.39-40, 73-74, 105, 140 i 160. (Zob. też dla gimnazjum ”Droga do Emaus” kl. III – podręcznik metodyczny).
Komunia Chorych
Kapłani odwiedzają chorych z posługą: spowiedzi, komunii i namaszczenia chorych zasadniczo w pierwszą sobotę miesiąca w godzinach przedpołudniowych.
Potrzebę posługi osobom chorym prosimy zgłaszać w kancelarii parafialnej, telefonicznie w godzinach pracy kancelarii lub w zakrystii.